Η ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία είναι ένα είδος ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης το οποίο έχει τις ρίζες του στην ψυχαναλυτική θεωρία και κλινική πράξη. Η βασική της αρχή, η οποία άλλωστε είναι και ο ακρογωνιαίος λίθος της ψυχαναλυτικής σκέψης, είναι ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά καθορίζεται από ασυνείδητα κίνητρα και συγκρούσεις.
Διαφέρει ωστόσο από την παραδοσιακή ψυχανάλυση σε ζητήματα θεραπευτικής πρακτικής, όπως η προαιρετική χρήση του ντιβανιού και η μειωμένη συχνότητα των συνεδριών (οι οποίες κυμαίνονται από 1 εώς 3 ανά εβδομάδα). Σκοπός μιας ψυχοδυναμικού τύπου ψυχοθεραπείας είναι να βοηθήσει τον θεραπευόμενο να εξερευνήσει, να βιώσει και να κατανοήσει ενδόμυχα συναισθήματα και συγκρούσεις και έτσι βαθμιαία να οδηγηθεί στην επίλυση και αποτελεσματικότερη διαχείριση τους.