Πάντοτε θεωρούσα ότι μια σωστή, μακρά και σε βάθος ψυχοθεραπεία ομοιάζει σε πολλά με το μακρύ και επώδυνο ταξίδι επιστροφής του Οδυσσέα στην Ιθάκη. Στην πραγματικότητα, η ψυχοθεραπεία θα μπορούσε αρκετά εύστοχα να παρομοιαστεί με Οδύσσεια, καθώς το ψυχοθεραπευτικό ταξίδι ενέχει παρόμοιες, απειλές, συγκινήσεις και ανακαλύψεις με το ταξίδι του Οδυσσέα. Είναι ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους και απώλειες τις οποίες ο θεραπευόμενος, σαν άλλος Οδυσσέας, στωικά υπομένει μέχρι να καταφέρει να επιστρέψει στην προσωπική του Ιθάκη.
Η προσωπική Ιθάκη ενός ανθρώπου είναι η συναισθηματική του πραγματικότητα. Για να μπορέσει όμως ένας άνθρωπος να αντικρίσει την ψυχική του πραγματικότητα, θα πρέπει να υποβληθεί, όπως και ο Οδυσσέας, σε ένα μακρύ και επώδυνο ταξίδι. Σε ένα ταξίδι με αλλεπάλληλες απώλειες, συνοδευόμενες από πένθος και οδύνη. Όπως ο Οδυσσέας έχασε τους συντρόφους του, έτσι και ο θεραπευόμενος καλείται να χάσει μέσα από το ψυχοθεραπευτικό ταξίδι τις ναρκισσιστικές του πεποιθήσεις, φαντασιώσεις και ψευδαισθήσεις παντοδυναμίας που τον συντρόφευαν σε όλη του τη ζωή. Και η απώλεια αυτή είναι εξαιρετικά επώδυνη, μα συνάμα αναγκαία.
Ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη κουρασμένος, ταλαιπωρημένος και περισσότερο ανθρώπινος από ποτέ. Δεν θυμίζει σε τίποτε εκείνον τον μεγαλεπίβολο πανούργο ήρωα της Ιλιάδος που εξηπάτησε τους Τρώες με τον Δούρειο Ίππο, αλλά ούτε εκείνον τον ευφυή αλλαζώνα που πίστευε ότι μπορούσε να προκαλέσει ακόμη και τους Θεούς.
Για να μπορέσει ο θεραπευόμενος να φέρει εις πέρας την ψυχοθεραπευτική του Οδύσσεια θα πρέπει παλέψει με τους δικούς του εσωτερικούς δαίμονες, να αντιμετωπίσει τις δικές του (αύτο) καταστροφικές τάσεις και να αναμετρηθεί με τα σκοτεινά κομμάτια της ψυχής του: τον φθόνο, το μίσος και την απληστία. Η αναμέτρηση του θεραπευομένου με τα σκοτεινά κομμάτια της ψυχής του συμβολίζεται στην Οδύσσεια τόσο με την κάθοδο του Οδυσσέα στον Άδη, όσο και μέσα από το πέρασμα από τα μυθικά τέρατα της Σκύλας και Χάρυβδης.
Ο Οδυσσέας κατεβαίνει στον Άδη με σκοπό να πάρει απαντήσεις για το ταξίδι του και κυρίως να μάθει πως θα επιστρέψει στην πατρίδα του. Καταφέρνει να περάσει μέσα από το στενό των δύο αδυσώπητων τεράτων, με απώλειες, αλλά χωρίς να συντριβεί. Στην ψυχοθεραπεία τα πράγματα δεν διαφέρουν και πολύ. Για να γνωρίζει ο θεραπευόμενος την Ιθάκη του, θα πρέπει να κατεβεί, όπως έπραξε και ο Οδυσσέας, στον προσωπικό του ‘Άδη’, γνωρίζοντας έτσι τα σκοτεινότερα κομμάτια της ύπαρξης του. Και το να γνωρίσεις την δική του σκοτεινή πλευρά, έλεγε ο Κάρολος Γιουνγκ, είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις την σκοτεινή πλευρά των άλλων.
Κατά την διάρκεια της ψυχοθεραπείας, ο θεραπευόμενος θα κλιθεί να περάσει πολλές φορές μέσα από την Σκύλλα και την Χάρυβδη που κατοικούν στα στενά της δικής του συναισθηματικής πραγματικότητας. Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας τον βοηθά να περάσει μέσα από τις συμπληγάδες της ψυχικής του πραγματικότητας χωρίς να συνθλιβεί.
Για να κατορθώσει όμως ένας άνθρωπος να διέλθει επιτυχώς μέσα από τις συμπληγάδες της ύπαρξης του χωρίς να συντριβεί, θα πρέπει να μπορέσει να αντισταθεί στο γοητευτικό και μαγευτικό τραγούδι των Σειρήνων. Το γοητευτικό τραγούδι των Σειρήνων, παγίδευε τους ανυποψίαστους ταξιδιώτες και τους έκανε να ξεχνάνε τον προορισμό τους και έτσι πλησίαζαν και κατασπαράζονταν από αυτές. Όπως και στην Οδύσσεια, έτσι και στο ψυχοθεραπευτικό ταξίδι ελλοχεύουν πολλές ‘σειρήνες’, οι οποίες σκοπό έχουν να απομακρύνουν τον θεραπευόμενο από την εσωτερική του αλήθεια.
Οι σειρήνες αυτές ξελογιάζουν και σαγηνεύουν την ψυχή του, απομακρύνοντας τον από την προσωπική του αλήθεια και οδηγώντας τον στον ψυχικό μαρασμό. Οι σειρήνες αυτές είναι πολλές φορές ο Δούρειος Ίππος της ύπαρξης. Ο καλός θεραπευτής, συγκρατεί και ‘δένει’ τον θεραπευόμενο σφιχτά στο κατάρτι, όπως οι σύντροφοι του Οδυσσέα δέσανε τον ίδιο, προστατεύοντας τον, ώστε να μην μπορεί να παρασυρθεί από την επικίνδυνη γοητεία των επικίνδυνων σειρήνων.
Οι κακουχίες και απώλειες του ταξιδιού ωρίμασαν τον Οδυσσέα. Απέβαλλε την παντοδυναμία του, έγινε περισσότερο συγκροτημένος και άρχισε να νιώθει ευάλωτος και αδύναμος απέναντι στην ζωή: συναισθήματα που υπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους. Το ταξίδι του τον όπλισε με καρτερία, ταπεινότητα και απέκτησε την ικανότητα ελέγχου πάνω στις παρορμήσεις του. Ακόμη και όταν μεταμορφωμένος σε ζητιάνο πηγαίνει στο παλάτι του, το οποίο ήταν κατειλημμένο από τους επίδοξους μνηστήρες, δεν παρασύρεται από την οργή και το μένος του, αλλά υπομένει στωικά τις προσβολές και τους χλευασμούς των μνηστήρων, τους οποίους αντιμετωπίζει σε μεταγενέστερο χρόνο με γενναιότητα και αποτελεσματικότητα.
Στον ίδιο βαθμό ο θεραπευόμενος ωριμάζει, συγκροτείται και αναπτύσσεται μέσα από την ‘ψυχοθεραπευτική του Οδύσσεια’. Συνειδητοποιεί την ευαλωτότητα του και τις ανθρώπινες αδυναμίες του τις οποίες δεν ντύνει πλέον με ένα περίβλημα παντοδυναμίας, αλλά μπορεί και τις υπομένει με στωικά, απηλαγμένος από ψευδαισθήσεις θριάμβου απέναντι στη ζωή. Η καρτερία και η στωικότητα με την οποία υπομένει τα δεινά της ύπαρξης τον οπλίζουν με κουράγιο και ψυχική δύναμη για να αντιμετωπίσει, όπως άλλωστε έκανε κι ο Οδυσσέας, τους διάφορους ‘μνηστήρες’ που εμφανίζονται στη ζωή του με γενναιότητα και αποτελεσματικότητα.
Η ψυχική μας πραγματικότητα είναι γεμάτη μνηστήρες, μυθικά τέρατα και σειρήνες. Η σωστή ψυχοθεραπεία, ωστόσο, βοηθά το άτομο όχι να αποφεύγει αλλά, όπως ο Οδυσσέας, να μπορεί να αντιμετωπίζει τους κινδύνους της ζωής χωρίς να καταρρέει, οδηγώντας το έτσι στην προσωπική του Ιθάκη.