Ο αγώνας του ανθρώπου για ελευθερία αποτελούσε πάντοτε μία επαναστατική πράξη υψίστης συμβολική σημασίας. Ορμώμενος από την επετειακή ημέρα εορτασμού της 25ης Μαρτίου, με το παρόν επεισόδιο επιχειρώ να παραθέσω ορισμένες σκέψεις τόσο σχετικά με την αξία της ελευθερίας, όσο και της αντίστασης η οποία χρειάζεται να υπερνικηθεί προκειμένου να κατακτήσει κανείς την ελευθερία. Αποτελεί ενδιαφέρον παράδοξο ότι ο Ελληνικός λαός, δεν γιορτάζει την απελευθέρωση του, αλλά την έναρξη του αγώνος για απελευθέρωση από έναν ανυπόφορο και τυραννικό ζυγό.
Στο επεισόδιο χρησιμοποιώ τον επαναστατατικό αγώνα του 1821 ως μεταφορικό και συμβολικό εφαλτήριο για να μιλήσω για μία επαναστατική πράξη αντίστοιχου βεληνεκούς: τον επαναστατικό αγώνα του σημερινού ανθρώπου απέναντι στην τυραννία του ‘αρνητικού’ που καθορίζει την ζωή του. Όπως ο αγωνιστής του ’21 αγωνίστηκε απέναντι σε μία πανίσχυρη Οθωμανική αυτοκρατορία, έτσι και ο σημερινός άνθρωπος καλείται να αγωνιστεί ενάντια σε φαινομενικά πανίσχυρα και ενίοτε ανυπόφορα συναισθήματα άγχους, ψυχικού κενού, φόβου και κατάθλιψης. Στο επεισόδιο προσεγγίζεται η ψυχοθεραπεία ως επαναστατική πράξη: μία πράξη που καθορίζεται από το ιδανικό της ελευθερίας.
Και τι είναι ελευθερία; Ελευθερία είναι να επιθυμεί κανείς να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του, να αποκτήσει αυτογνωσία έτσι ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει ένα αρκετά ικανοποιητικό νόημα που να καθορίζει την ζωή και να ρυθμίζει την δραστηριότητά του. Σαφώς, ο επαναστατικός αγώνας του ανθρώπου για κατάκτηση ελευθερίας είναι ένας εξαιρετικά δύσκολος και ανηφορικός αγώνας, όπου η ψυχή του ανθρώπου θα πρέπει να είναι οπλισμένη με κουράγιο και απαράμιλλο θάρρος. Αλλά, ποια είναι η εναλλακτική; Η εναλλακτική, είναι να μετατραπεί ο άνθρωπος στον ανώνυμο ήρωα του Ντοστογιέφσκι: καταδικασμένος να ζει σε ένα πνευματικό υπόγειο άρρωστος και χωρίς, όπως άλλωστε περιγράφει και ο ίδιος στο ομώνυμο έργο του, να μην καταφέρει να γίνει τίποτε.
Παρακαλώ βρείτε το επεισόδιο στον παρακάτω σύνδεσμο:
