Το παρακάτω podcast δημοσιεύτηκε πριν από περίπου έναν χρόνο και έχει συγκεντρώσει – εώς τώρα – τις περισσότερες προβολές.
Οι ερωτικές σχέσεις, οι οποίες, κατά την άποψη μου, αποτελούν την μεγαλύτερη πηγή ευτυχίας και συνάμα δυστυχίας, απασχολούσαν τους ανθρώπους από αρχαιοτάτων χρόνων. Προσωπικά, βρίσκω ιδιαίτερα ενθαρρυντικό το γεγονός ότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται να μάθουν ορισμένα πράγματα για ένα τόσο περίπλοκο και πολυπαραγοντικό ζήτημα. Ένα ζήτημα για το οποίο ουδείς κατέχει (όπως άλλωστε στα περισσότερα ζητήματα) όλη την αλήθεια. Ένα ζήτημα για το οποίο ουδείς μπορεί να είναι επαρκώς προετοιμασμένος.
Αποτελεί πεποίθηση μου ότι το ‘σχετίζεσθαι’ συνιστά ένα είδος τέχνης. Και κάθε τέχνη απαιτεί πρωτίστως γνώση και συνειδητή προσπάθεια. Όταν ηχογραφούσα το παρακάτω επεισόδιο, η πρόθεση μου δεν ήταν σε καμία περίπτωση να πω σε κάποιον πως να επιλέξει ερωτικό σύντροφο, ούτε να παραθέσω τα ‘σωστά’ κριτήρια επιλογής ερωτικού συντρόφου. Η επιλογή συντρόφου έχει να κάνει με την συνάντηση δύο ασυνείδητων, καθώς και των δυναμικών που εγείρονται μεταξύ τους.
Ο σκοπός της επιστήμης άλλωστε, με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου (εκ του αρχαίου ρήματος ‘επίσταμαι’, που σημαίνει γνωρίζω βαθιά) είναι να προάγει την γνώση και την ελευθερία σε έναν άνθρωπο ώστε να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερο ελεύθερες επιλογές.
Και τι συνιστά μία ελεύθερη επιλογή;
Ελεύθερη, μπορεί να είναι μόνον μία επιλογή που είναι συνειδητή. Και συνειδητό είναι μονάχα αυτό που μπορεί να επεξεργαστεί και να αναγνωριστεί.
Στον αντίποδα, το να λέει κανείς σε έναν άνθρωπο το πως να πράξει, ή το πως να ζήσει την ζωή του, είναι όχι μόνον αντιεπιστημονικό, αλλά και ανήθικο. Είναι αντιεπιστημονικό, διότι στερεί από έναν άνθρωπο την δυνατότητα να αναπτυχθεί και να ωριμάσει αντιμετωπίζοντας τα διλήμματα και τις συγκρούσεις που ενέχει μία τέτοια επιλογή. Είναι ανήθικο, διότι στερεί από έναν άνθρωπο την δυνατότητα να αποφασίσει ελεύθερα για τον εαυτό του.
Σαφώς, οι άνθρωποι έρχονται σε εμάς για να τους βοηθήσουμε. Η ουσιαστική, ωστόσο, βοήθεια δεν έρχεται με την μορφή κατεύθυνσης (λέω σε κάποιον τι να κάνει) η οποία συνιστά ένα είδος πνευματικού ευνουχισμού, αλλά μέσα από την παροχή και κυρίως την δημιουργία ενός χώρου σκέψης μέσα στον οποίο λαμβάνει χώρα η επεξεργασία των συνειδητών και ασυνείδητων σκέψεων και συγκρούσεων.
Στην ίδια γραμμή σκέψης, ο σκοπός του επεισοδίου ήταν να παρέχει έναν χώρο αναζήτησης, επεξεργασίας και γνώσης, με απώτερο σκοπό να ενθαρρύνει έναν άνθρωπο να συλλογιστεί γύρω από ένα τόσο περίπλοκο ζήτημα.
Χαίρομαι ιδιαιτέρως που το επεισόδιο συγκέντρωσε υψηλή ακροαματικότητα και το παραθέτω εκ νέου, ευελπιστώντας να φανεί βοηθητικό και σε άλλους ανθρώπους.
